اثر مواجهه مزمن با نیترات در دوره بارداری و پس از تولد بر حافظه احترازی در موش سوری

سابقه و هدف: نیتریک اکساید به­ طور مستقیم در مکانیسم ­های مسئول نورون­زایی و تکامل در جنین دخیل است. همچنین، نیتریک اکساید در مدل­ های مختلف می تواند باعث تخریب و یا بهبود حافظه گردد. از طرف دیگر، گزارشاتی وجود دارد که نشان می­ دهند تجویز نیترات می­ تواند به تولید نیتریک اکساید منجر شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر مواجهه مزمن با نیترات در دوره بارداری و پس از آن بر حافظه احترازی در فرزندان موش­های سوری است. مواد و روش ­ها: در این مطالعه تجربی 28 موش سوری نر به 4 گروه زیر تقسیم­بندی شدند: دو گروه کنترل و دو گروه آزمایش که نیترات سدیم (100 میلی­گرم/لیتر) را در آب آشامیدنی در طول دوره بارداری و شیردهی تا 6 روز و 11 روز پس از تولد نوزادان دریافت کردند. یادگیری و حافظه حیوانات 30 روز پس از آخرین دریافت نیترات سدیم در دستگاهStep down   و طی 2 روز (آموزش و آزمون) بررسی شد. اندازه ­گیری متابولیت ­های نیتریک اکساید در بافت مغز با استفاده از روش گریس انجام گردید. نتایج: دریافت نیترات سدیم در طول دوره بارداری و شیردهی تا 11 روز پس از تولد سبب بهبود حافظه احترازی نسبت به گروه کنترل در حیوانات گردید (0/05<P). همچنین، دریافت نیترات سدیم در طول دوره بارداری و شیردهی و پس از تولد تا 6 و 11 روزگی تغییری در میزان متابولیت ­های نیتریک اکساید ایجاد نکرد. نتیجه گیری: دریافت نیترات سدیم در دوران بارداری و شیردهی سبب بهبود حافظه اجتنابی در موش سوری می­ شود.